Σκεψεις...

Να ζεις εκεί...
Να ζεις πάντα μια ζωή απλή και υγιή και δυνατή και τόσο καλή.
Αχ, η κατασκήνωση, η κατασκήνωση...δεν μοιάζει με τίποτε.
Μπορούμε να παίζουμε παντού και να γελάμε.
Αλλά στην κατασκήνωση παίζουμε και γινόμαστε καλύτεροι.
Είναι η ανοιχτοσύνη που το κάνει αυτό, η κοινή ζωή, η αλληλεγγύη για εργασία κι οι αρχηγοί • τα χόρτα που μασούμε, τα λουλούδια που κόβουμε, ο χείμαρρος στον οποίο κάνουμε μπάνιο κι ο Ήλιος που είναι παντού και που μας κυνηγά από το πρωί ως το βράδυ και που μας χαϊδεύει και μας καίει είναι και ο αέρας που μας μιλά τη νύχτα κι η σελήνη και τα άστρα και η φύση ολόκληρη τόσο όμορφη σ’ αύτη τη χαμένη γωνιά. Ναι, τόσο όμορφη!
Η κατασκήνωση...
Να ζεις εκεί...
Χαίρομαι...
Ευχαριστώ τους γονείς για την εμπιστοσύνη που μας δείχνετε, εύχομαι και ελπίζω τα παιδιά σας να γύρισαν χαρούμενα και γεμάτα νέες εμπειρίες και γνώσεις που μόνο ο προσκοπισμός μπορεί στις μέρες μας να προσφέρει,
Και πάλι ευχαριστώ και σας εύχομαι Καλό Καλοκαίρι!
Κένταυρος - Χάρης Μαυροφοράκης

1 σχόλιο:

Ιωάννα Καραβά είπε...

Ναι, γύρισαν τα παιδιά μας χαρούμενα, χαλαρωμένα και κυρίως αποτοξινωμένα
από κάθε τι ηλεκτρονικό και αστικό.

Γύρισαν όμως και πιο δεμένα μεταξύ του και με προσμονή για τα επόμενα.

Για μένα αυτό είναι η ουσία.

Ιωάννα Καραβά
(μαμά του Φίλιππου Καραβά-Moy